Asiyiz ya.
Her birimiz birer ASİ.
Asi bile asi değildi biz gibi.
Asi sadece bir kısaltmaydı.
Asiye’nin kısa haliydi.
Bir çiftlik kızının adıydı o kadar.
Damlaların suya düşüşü gibi vuran
müzikten çıkagelen erdemli bir aşkın lastik çizmeli kızıydı.
Biz asiyiz.
Bitmişliğe asiyiz.
Bitmişliği, bitmemişliğe
çevirdiğimiz için asiyiz.
Biteni, bitirmemek konusunda hem de
nasıl asiyiz.
Önceki forumlarda yazmıştım.
Ancak siteler kapanınca yazılarım da
silinip gitti.
Yazdığım ve unutmadığım cümlelerimden
biri şuydu;
“Diziler, bir nevi büyüklere
masallardır.
Biz bizim masalımızı bulmuştuk.
Başka bir masal da bulamadık benzeri,
andıranı.
Masalımız bin bir gece masallarından
çıkmışcaydı.
İçe işleyen, gönle dokunandı.
Tez bitti.
Masallar biter doğrudur.
Bu masal bitmez masal.
İşte o yüzden asiyiz.
Tersine akıtıyoruz masalı.
Önce dinledik.
Şimdi anlatıyoruz.
A.Yasemin Yüksel ya da Acemi Demirci,
17.05.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder